Het 2-7^e Regiment Infanterie werd opgericht op 3 Oktober 1945 in Amsterdam en was opgebouwd uit leden van de Binnenlandse Strijdkrachten uit de omgeving Amsterdam en Gooistreek. Op 16 februari 1946 vertrok 2-7^e Regiment Infanterie naar Wokingham in Engeland waar het de noodzakelijke training en uitrusting kreeg en daar vanuit op 25 Maart 1946 aanboord van de “Boissevain” vertrok naar Nederlands-Indië. Aangezien admiraal Lord Louis Mountbatten, de bevelhebber van de Zuid Oost Aziatische bevel, het verbod dat de Nederlandse troepen niet op Java en Sumatra mochten landen had opgeheven, kon het 2-7^e Regiment Infanterie net als veel andere bataljons rechtstreeks doorvaren naar Semarang en op 21 April werden zij daar ontscheept. Hen bleef Malakka bespaard.
In Semarang nam het de stellingen aan het Oostelijk Banjir Kanaal over van het 1^e Regiment Stoottroepen. Hiernaast kreeg het de taak het havengebied te bewaken. Daarnaast werd het een reserve - compagnie. Het duurde echter niet lang of het 2-7^e Regiment Infanterie werd bij verschillende gedeelde acties ingezet. Tijdens zo’n actie, operatie “Grotesk”, raakte hun bataljons commandant ernstig gewond.
Bij aanvang van de 1^e politionele actie bewoog het 2-7^e Regiment Infanterie door moeilijk begaanbaar terrein (vanwege de hevige regenval) voorwaarts naar Oengaran om de flank van de hoofdmacht van de Tijgerbrigade veilig te stellen. En na een moeilijke opmars bereikte het 2-7^e Regiment Infanterie in de avond Oengaran. Enkele dagen later nam het de overname van Ambarawa en omgeving over van het 1^e Regiment Stoottroepen. Op 4 augustus 1947, de laatste dag van de politionele actie , nam het 2-7^e Regiment Infanterie Bandoengan, Soemoewono en Bandjoe Biroe in.
Na de 1^e politionele actie kreeg het 2-7^e Regiment Infanterie de taak om te patrouilleren rond Ambarawa. Op 15 Augustus 1947 nam het 2-7^e Regiment Stoottroepen deel aan de eerste grote zuiveringsactie samen met het 1^e Regiment Stoottroepen en het zusterbataljon 3-7^e Regiment Infanterie in de omgeving van Oengaran en Soemoewono. Dit was een noodzakelijke operatie omdat de stellingen rond Bandoengan en Soemoewono dagelijks onder vijandelijk vuur lagen.
Eind 1947 nam het 2-7^e Regiment Infanterie de posities over van het 1^e Regiment Stoottroepen toen die naar huis in Nederland terugkeerden. Op 19 Juli 1948 verliet het 2-7^e Regiment Infanterie aan boord van de “Johan van Oldenbarneveldt” als de laatste vrijwilligers eenheid van de Tijgerbrigade Nederlands-Indië en keerde op 21 Augustus 1948 weer in Nederland terug.